Niet-aangeboren hersenletsel (NAH) is een verzamelnaam voor iedere vorm van schade aan de hersenen die is ontstaan na de geboorte. Er zijn 2 soorten NAH: traumatisch hersenletsel dat ontstaat door een oorzaak van buitenaf, bijvoorbeeld een klap tegen je hoofd of zuurstoftekort door een ongeval. En niet-traumatisch hersenletsel dat ontstaat door een proces in je lichaam, bijvoorbeeld een ziekte of een beroerte.
Er zijn verschillende soorten symptomen van NAH, zoals symptomen die direct na het letsel optreden, maar ook symptomen die pas later duidelijk worden. Hierbij kan ook onderscheid worden gemaakt tussen zichtbare en onzichtbare symptomen. Vooral die laatste kunnen problemen geven. Omdat de effecten van het letsel niet zichtbaar zijn, begrijpt de omgeving vaak niet wat iemand doormaakt. Dit kan leiden tot onbegrip, isolatie en gebrek aan ondersteuning.
Opvallend bij NAH is vaak dat er een heel duidelijk verschil is tussen de situatie vóór het hersenletsel en de situatie ná het hersenletsel. De gevolgen van NAH verschillen van persoon tot persoon en zijn afhankelijk van de ernst en de locatie van het letsel en iemands omstandigheden.
Problemen met bewegen, evenwichtsstoornissen, (gedeeltelijke) verlamming, coördinatieproblemen.
Verminderde concentratie, geheugenproblemen, moeite met redeneren en plannen, veranderingen in denken.
Stemmingsschommelingen, prikkelbaarheid, depressie.
Veranderingen in gedrag en persoonlijkheid, moeite met sociale omgang, isolement.
Problemen met zintuigen zoals zicht, gehoor, reuk, smaak of tastzin.
Moeilijkheden met spreken, begrijpen of uitdrukken (afasie ).
Revalidatie, therapie en ondersteuning kunnen helpen bij het omgaan met de gevolgen van NAH. Bijvoorbeeld de behandeling van InteraktContour. Deze leert jou en je omgeving omgaan met alle veranderingen na hersenletsel.
Op internet is veel informatie te vinden. Lees bijvoorbeeld meer over NAH op de website van InteraktContour of Hersenstichting.